Celem ogólnym programu jest wspieranie społeczności lokalnej, inspirowanie pożądanych przeobrażeń gospodarczych, z poszanowaniem dotychczasowych tendencji rozwoju i lokalnej tożsamości kulturowej.

Cele szczegółowe programu mają prowadzić do rozwoju zasobów ludzkich, tworzenia trwałych miejsc pracy poza rolnictwem, zwiększenia konkurencyjności i spójności rozwoju mikroregionu, z wykorzystaniem lokalnych surowców i produktów rolnictwa tradycyjnego.

Rozwój zasobów ludzkich:

• przeciwdziałanie patologiom społecznym, szczególnie alkoholizmowi;
• łagodzenie skutków długotrwałego bezrobocia;
• poszerzanie oferty edukacyjnej;
• organizowanie grup samopomocy, szkoleń, zajęć terapeutycznych;
• przełamywanie postaw bierności społecznej i ekonomicznej;
• troska o duchowość człowieka, jej chrześcijańskie korzenie.

Rozwój rynku pracy:

• tworzenie pozarolniczych miejsc pracy;
• organizowanie lokalnego rynku rolno-spożywczego;
• inspirowanie działań zmierzających do tworzenia miejsc pracy „na miejscu i dla siebie”
• wzmacnianie polityki równych szans na rynku pracy poprzez zatrudnianie osób z grup tzw. wykluczenia społecznego.

Zwiększanie konkurencyjności i spójności rozwoju mikroregionu:

• rozwój infrastruktury technicznej;
• wykorzystywanie lokalnych zasobów, z poszanowaniem środowiska naturalnego;
• rozwój małej i średniej przedsiębiorczości, szczególnie rolno-spożywczej;
• poprawa warunków prowadzenia rodzinnych gospodarstw rolnych.

Kreowanie marki produktu lokalnego:

• troska o jakość;
• stałe wskazywanie miejsca pochodzenia produktów;
• tworzenie sieci trwałych, pozytywnych powiązań: producent — dystrybutor — konsument;
• wykorzystywanie walorów rolnictwa tradycyjnego.

1. Udane życie rodzinne i przyjaciele to dwa najważniejsze dla uczniów gimnazjów, wskazujące na potrzebę osiągnięcia w wymiarze jednostkowym przede wszystkim poczucia bezpieczeństwa emocjonalnego. Swoimi preferencjami w tym względzie badana młodzież „wpisuje się” w występujące od kilkudziesięciu lat tendencje obecne w społeczeństwie polskim;

2. Dobre wykształcenie to wartość najczęściej po rodzinie i przyjaciołach wskazywana przez gimnazjalistów jako istotny cel życiowy (jako ‘bardzo ważną’ i ‘ważną’ uznało tą wartość 87% ogółu badanych). Wykształcenie jest dziś nie tyle gwarantem sukcesu życiowego, co środkiem mogącym przyczynić się do osiągnięcia stabilizacji życiowej.

O tym, jak bardzo jest ona ważna dla młodego pokolenia świadczy fakt, że niewiele rzadziej za bardzo ważne i ważne badani uznali interesującą, ale i dobrze płatną pracę. Zatem rodzina, przyjaciele,  wykształcenie i praca to cztery filary życia stanowiącego przedmiot dążeń badanej młodzieży;

3. Wśród cenionych przez młodzież wartości moralnych w pierwszej kolejności wskazywane są szacunek i uczciwość, jednak już w następnej miłość i przyjaźń, które stanowią fundament relacji międzyludzkich, tak istotnych dla badanych gimnazjalistów, dla których najważniejsza jest rodzina i przyjaciele. Ważne są dla młodych ludzi również takie wartości, jak odpowiedzialność i sprawiedliwość;

4. Według gimnazjalistów nauczyciele w większym stopniu niż oni sami cenią takie wartości jak optymizm, odwaga i solidarność. Istnieje natomiast wspólnota wartości uczniów i nauczycieli w odniesieniu do takich wartości, jak szacunek i uczciwość;

5. Głównymi autorytetami dla gimnazjalistów są rodzice i inni członkowie rodziny. Nauczycieli jako autorytety wskazało niespełna 30% uczniów (rzadziej niż muzyków czy sportowców). Z drugiej strony nauczyciele zaraz po rodzicach wskazywani są jako Ci, których należy szanować. Zatem świadomość należnego nauczycielom szacunku jest wśród uczniów dość duża, co jednak nie znajduje odzwierciedlenia w

postrzeganiu ich jako autorytetów;

6. Generalnie uczniowie czują się szanowani przez nauczycieli, chociaż 15% badanych było przeciwnego zdania. Wśród dokonanej przez gimnazjalistów charakterystyki ‘dobrego nauczyciela’ wyraźnie dominują takie cechy, jak sprawiedliwy, szanujący ucznia, uczciwy, wyrozumiały, miły, odpowiedzialny i mądry. Zatem w większości wskazywane są takie cechy, które wynikają z preferowanych przez młodych ludzi wartości moralnych. Jednocześnie dokonana przez młodzież charakterystyka ‘dobrego nauczyciela’ wydaje się

wskazywać na pewne ważne z perspektywy młodego człowieka cechy osobowościowe nauczyciela, które mogą świadczyć o odczuwanych przez gimnazjalistów deficytach. Sprawiedliwość i uczciwość stanowią fundamenty profilu osobowościowego ‘dobrego nauczyciela’. Jest wysoce prawdopodobne, że właśnie te cechy, w opinii badanych gimnazjalistów, są najbardziej deficytowe wśród ich nauczycieli. Ich brak stanowi jednocześnie czynnik uniemożliwiający uznanie przez młodych ludzi pedagogów jako autorytetów;

7. Uczniowie oczekują od nauczycieli nie tylko sprawiedliwości i uczciwości (przede wszystkim w odniesieniu do sfery oceniania ), ale również traktowania w kategoriach partnera, z należnym szacunkiem, wyrozumiałością i cierpliwością wobec najzwyczajniejszych ludzkich słabości, których doświadcza także młode pokolenie;

8. Problem przemocy w szkole, tak wyraźnie obecny w dyskursie publicznym o sytuacji w gimnazjum, ujawnia się również w wynikach przeprowadzonych badań. Należy jednak podkreślić, że stosunek do aktów przemocy jest wyraźnie określony przez orientację życiową młodzieży. W im większym stopniu ma ona charakter afiliacyjny, tym mniejsza jest akceptacja ze strony młodych ludzi dla różnorodnych form przemocy wobec rówieśników.